جرم تخریب یا اخلال در زیرساختهای حیاتی کشور
تخریب یا اخلال در زیرساختهای حیاتی کشور از جدیترین جرایم سایبری محسوب میشود، زیرا هدف آن ایجاد اختلال یا نابودی سامانههای حیاتی کشور از قبیل شبکههای برق، آب، مخابرات، بانکداری، حملونقل و سایر زیرساختهای مهم است. این حملات معمولاً با هدف اختلال در امنیت ملی، ایجاد آشوب عمومی و آسیب به اقتصاد کشور انجام میشوند و به همین دلیل با مجازاتهای سنگینی روبهرو هستند.
تعریف زیرساختهای حیاتی کشور
زیرساختهای حیاتی به سامانههایی گفته میشود که هرگونه اختلال یا آسیب به آنها، منجر به آسیبهای گسترده به امنیت، رفاه عمومی و اقتصاد کشور خواهد شد. برخی از این زیرساختها شامل موارد زیر است:
- شبکههای برق و انرژی
- زیرساختهای مخابراتی و اینترنت
- سامانههای بانکی و مالی
- سیستمهای حملونقل
- تأسیسات آبرسانی و فاضلاب
- بیمارستانها و مراکز درمانی
- سامانههای دولتی و امنیتی
مصادیق جرم تخریب یا اخلال در زیرساختها
- حمله سایبری به شبکههای برق و انرژی
- قطع یا مختل کردن سیستمهای تولید و توزیع برق.
- نفوذ به سامانههای بانکی
- اختلال در سرویسهای بانکی و پرداخت الکترونیک.
- حمله به زیرساختهای مخابراتی
- از دسترس خارج کردن شبکههای مخابراتی و اینترنتی.
- اختلال در سیستمهای حملونقل
- ایجاد مشکل در سامانههای کنترل ترافیک یا حملونقل ریلی و هوایی.
- آسیب به مراکز درمانی و بیمارستانها
- حمله به سامانههای اطلاعاتی بیمارستانها که میتواند جان بیماران را به خطر بیندازد.
قوانین و مجازاتهای مربوطه
- ماده ۷۳۴ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)
هرگونه اقدام برای تخریب یا ایجاد اختلال در دادهها و سامانههای رایانهای و مخابراتی زیرساختهای حیاتی کشور که به امنیت ملی آسیب وارد کند، جرم محسوب میشود.
مجازات:
- حبس از ۳ تا ۱۰ سال
- یا جزای نقدی معادل خسارات وارده
- ماده ۷۳۷ قانون جرایم رایانهای
هرکس بهطور غیرمجاز اقدام به اخلال یا تخریب سامانههای دولتی و زیرساختهای حساس کشور کند، مجازات میشود.
مجازات:
- حبس از ۵ تا ۱۵ سال
- یا جزای نقدی سنگین
- در موارد شدید، ممکن است به حبس ابد یا اعدام نیز منجر شود.
- قانون حفاظت از زیرساختهای حیاتی کشور
این قانون، دولت را موظف به حفاظت از زیرساختهای حیاتی میکند و هرگونه اقدام مخرب علیه این زیرساختها، جرم سنگین محسوب میشود.