جرم سرقت اطلاعات کارت‌های بانکی و سوءاستفاده از آن‌ها (Carding)

کاردینگ (Carding) به معنای سرقت اطلاعات کارت‌های بانکی و استفاده غیرقانونی از آن‌ها برای خرید آنلاین یا برداشت وجه است. این جرم معمولاً توسط هکرها یا کلاهبرداران سایبری از طریق روش‌های مختلفی انجام می‌شود و به دلیل ماهیت غیرقابل ردیابی برخی از ابزارهای مورد استفاده، یکی از جرائم سایبری پیچیده و خطرناک محسوب می‌شود.

روش‌های سرقت اطلاعات کارت‌های بانکی

1. فیشینگ (Phishing)
   مجرمان با ایجاد صفحات جعلی مشابه درگاه‌های پرداخت یا بانک‌ها، اطلاعات کارت‌های بانکی کاربران را به سرقت می‌برند.
2. استفاده از بدافزارها و کی‌لاگرها (Keyloggers)
   بدافزارهایی که روی دستگاه‌های قربانی نصب می‌شوند، اطلاعات وارد شده در هنگام تراکنش‌های بانکی را ثبت و به هکر ارسال می‌کنند.
3. حملات اسکیمینگ (Skimming)
   در این روش، کلاهبرداران با استفاده از دستگاه‌های اسکیمینگ، اطلاعات کارت‌های بانکی را هنگام استفاده از دستگاه‌های خودپرداز (ATM) یا پایانه‌های فروش (POS) به دست می‌آورند.
4. خرید اطلاعات از دارک وب (Dark Web)
   اطلاعات کارت‌های بانکی سرقت‌شده معمولاً در دارک وب به فروش می‌رسند و خریداران با استفاده از این اطلاعات اقدام به خریدهای غیرمجاز می‌کنند.
5. هک پایگاه‌های داده فروشگاه‌های آنلاین
   برخی از کلاهبرداران با نفوذ به سرورهای فروشگاه‌های آنلاین، به اطلاعات کارت‌های بانکی مشتریان دسترسی پیدا می‌کنند.

جرم و مجازات کاردینگ در قوانین ایران

در ایران، سرقت اطلاعات بانکی و سوءاستفاده از کارت‌های بانکی طبق قانون جرایم رایانه‌ای و قانون مجازات اسلامی جرم محسوب می‌شود. مجازات این جرم بسته به شرایط و گستردگی آن متفاوت است.

طبق ماده ۱۳ قانون جرایم رایانه‌ای:

هر کس به‌طور غیرمجاز از سامانه‌های رایانه‌ای یا مخابراتی برای دسترسی به وجوه یا اموال دیگران استفاده کند، به مجازات زیر محکوم می‌شود:

1. حبس از یک تا پنج سال
2. جزای نقدی از ۲۰ میلیون ریال تا ۱۰۰ میلیون ریال
3. رد مال به شاکی

طبق ماده ۷۴۱ قانون مجازات اسلامی:

در صورتی که سرقت اطلاعات کارت بانکی به قصد کسب منافع مالی انجام شود، مرتکب علاوه بر مجازات کیفری، ملزم به جبران خسارت مالی وارده به قربانیان خواهد بود.