پولشویی سایبری در ایران به معنای فرآیند تطهیر پول‌های حاصل از فعالیت‌های غیرقانونی با استفاده از فناوری‌های دیجیتال و اینترنت است. این جرم به واسطه رشد استفاده از ارزهای دیجیتال، تراکنش‌های آنلاین، و سیستم‌های پرداخت الکترونیکی به یکی از چالش‌های جدی در حوزه جرائم اقتصادی و سایبری تبدیل شده است.

انواع روش‌های پولشویی سایبری

1. استفاده از ارزهای دیجیتال
   پولشویی از طریق ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین به دلیل غیرمتمرکز بودن و نبود شفافیت کامل در تراکنش‌ها رواج یافته است. مجرمان پول‌های کثیف را به ارز دیجیتال تبدیل و سپس از طریق کیف پول‌های متعدد یا صرافی‌های غیرقانونی منتقل می‌کنند.
2. وب‌سایت‌های واسطه
   برخی وب‌سایت‌ها و فروشگاه‌های آنلاین جعلی با هدف پذیرش پول‌های غیرقانونی راه‌اندازی می‌شوند تا از آنها برای انتقال مبالغ استفاده شود.
3. خدمات بانکی آنلاین
   در این روش مجرمان از بانک‌های خارجی، کیف پول‌های الکترونیکی، و سیستم‌های مالی بین‌المللی برای جا به‌ جایی پول استفاده می‌کنند.

قوانین مربوط به پولشویی سایبری در ایران

طبق قانون مبارزه با پولشویی مصوب سال ۱۳۸۶ و اصلاحیه‌های بعدی آن، هر نوع فعالیتی که منجر به اختفای منشأ واقعی اموال و درآمدهای ناشی از جرائم شود، جرم تلقی شده و قابل پیگرد قانونی است. در حوزه فضای مجازی، پلیس فتا و مرکز ماهر مسئول شناسایی و برخورد با جرائم سایبری از جمله پولشویی هستند.

مجازات پولشویی سایبری در ایران

بر اساس ماده ۹ قانون مبارزه با پولشویی، مجازات افراد خاطی شامل:

1. ضبط اموال غیرقانونی
2. حبس تعزیری
3. پرداخت جریمه نقدی معادل مبلغ پولشویی شده
4. محرومیت از حقوق اجتماعی می‌شود.