جرم تأمین مالی تروریسم از طریق فضای مجازی به معنای فراهم کردن منابع مالی یا تسهیل دسترسی به وجوه برای گروه‌ها یا افراد تروریستی با استفاده از فناوری‌های دیجیتال و بسترهای فضای مجازی است. این روش به دلیل ماهیت غیرمتمرکز و دشواری ردیابی تراکنش‌های دیجیتال، به یکی از چالش‌های مهم در حوزه مبارزه با جرائم سایبری و تأمین مالی تروریسم تبدیل شده است.

روش‌های تأمین مالی تروریسم از طریق فضای مجازی

1. استفاده از ارزهای دیجیتال
   گروه‌های تروریستی از ارزهای دیجیتال به دلیل ناشناس بودن نسبی و عدم نظارت مؤثر بر تراکنش‌ها بهره می‌برند. این ارزها از طریق کیف پول‌های متعدد و صرافی‌های غیرقانونی جا به ‌جا می‌شوند تا منبع اصلی پول پنهان شود.
2. جمع‌آوری کمک‌های مالی از طریق شبکه‌های اجتماعی
   گروه‌های تروریستی با استفاده از بسترهایی مانند شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های رمزنگاری شده، اقدام به جذب کمک‌های مالی از طرفداران خود می‌کنند.
3. وب‌سایت‌های خیریه جعلی
   برخی گروه‌ها با راه‌اندازی وب‌سایت‌های خیریه یا سازمان‌های مردم‌نهاد جعلی، کمک‌های مالی را تحت پوشش فعالیت‌های خیریه جمع‌آوری و به اهداف تروریستی اختصاص می‌دهند.
4. فروش کالا و خدمات غیرقانونی در دارک وب
   گروه‌های تروریستی از طریق فروش اسلحه، مواد مخدر، یا اسناد جعلی در دارک وب (Dark Web) به کسب درآمد و تأمین مالی فعالیت‌های خود می‌پردازند.

قوانین مربوط به تأمین مالی تروریسم در ایران

در ایران، قانون مبارزه با تأمین مالی تروریسم در سال ۱۳۹۴ به تصویب رسید. بر اساس این قانون، هر گونه تأمین منابع مالی به قصد استفاده در اقدامات تروریستی، حتی اگر آن اقدام به وقوع نپیوندد، جرم محسوب می‌شود و مرتکب به مجازات‌های سنگین محکوم می‌گردد.

بر اساس ماده ۱ این قانون:

• تأمین مالی تروریسم شامل تأمین هر گونه مال، وجوه یا دارایی به هر وسیله، به طور مستقیم یا غیرمستقیم، به منظور حمایت از اقدامات تروریستی است.

مجازات تأمین مالی تروریسم

طبق قانون ایران، مجازات این جرم شامل:

1. حبس از ۵ تا ۱۵ سال
2. ضبط اموال و دارایی‌های مرتبط
3. پرداخت جریمه نقدی معادل وجوه یا اموالی که برای تأمین مالی اختصاص یافته
4. در موارد خاص، مجازات اعدام (در صورت بروز نتایج منجر به قتل عمد یا جرائم سنگین)